پر کردن دندان

برای درمان پوسیدگی دندان، دندانپزشک قسمت های پوسیده دندان شما را برمی دارد و سپس سوراخ ایجاد شده را با مواد پرکننده مخصوص پر می کند تا استحکام و عملکرد دندان حفظ شود. از پر کردن دندان برای ترمیم ترک ها و شکستگی ها نیز استفاده می شود. علاوه بر این، از مواد پرکننده برای ترمیم دندان‌های فرسوده بد استفاده می‌شود، به عنوان مثال در موارد ساییدگی شدید. البته اگر دندان ها به شدت آسیب دیده باشند از روکش های دندانی استفاده می شود.

از چه موادی برای پر کردن دندان استفاده می شود؟

امروزه از مواد مختلفی برای پرکردن دندان استفاده می شود. دندان ها را می توان با طلا، سرامیک (چینی)، آمالگام (رنگ نقره ای)، پلاستیک همرنگ دندان یا رزین کامپوزیت پر کرد. همچنین موادی وجود دارند که حاوی ذرات شیشه هستند و به گلاس آینومر یا گلاس آینومر معروف هستند و بسیار شبیه به رزین کامپوزیت عمل می کنند.

مراحل پر کردن دندان چگونه است؟

ابتدا دندانپزشک از بی حسی موضعی استفاده می کند تا در طول درمان احساس درد نکنید. با مته دندانپزشکی، دستگاه های برش هوا یا لیزر، قسمت های پوسیده دندان تراشیده می شوند. انتخاب نوع ابزار به دندانپزشک و همچنین راحتی بیمار بستگی دارد.

در مرحله بعد، دندانپزشک تعیین می کند که آیا تمام قسمت های پوسیده با استفاده از یک خط کش اندازه گیری به نام پروب برداشته شده اند یا خیر. هنگامی که تمام پوسیدگی های دندان از بین رفت، دندان تمیز می شود تا تمام باکتری ها و ذرات خارجی از بین برود و آماده پر شدن است.

اگر پوسیدگی نزدیک به ریشه دندان باشد، می توان یک لایه گلاس آینومر یا رزین کامپوزیت را روی ریشه دندان قرار داد تا از آن بیشتر محافظت کند زیرا در داخل ریشه عصب قرار دارد و بسیار آسیب پذیر است.

مواد پرکننده دندان در حفره دندان قرار می گیرند.

در نهایت دندانپزشک دندان را پولیش می کند.

چند مرحله اضافی برای پرکردن همرنگ دندان وجود دارد زیرا نحوه قرارگیری مواد روی دندان متفاوت است. رزین کامپوزیت لایه به لایه داخل دندان قرار می گیرد. هر لایه با نور مخصوص سفت می شود، سپس لایه بعدی روی آن قرار می گیرد و به همین ترتیب تا زمانی که دندان پر شود. سپس مواد شکل می گیرد، مواد اضافی برداشته می شود و دندان پولیش می شود 

معایب و مزایای هر کدام از مواد پر کننده دندان چیست؟

مزیت های پر کردن دندان با طلا

این مواد بسیار بادوام هستند و حداقل 10 تا 15 سال عمر می کنند. اگرچه زندگی آنها اغلب بیش از این است.

طلا خوردگی نمی کند.

پر کردن طلا از استحکام و چقرمگی بالایی برخوردار است و هیچ نگرانی در مورد تحمل فشار فک وجود ندارد.

برخی از مردم زیبایی طلا را دوست دارند.

معایب پرکردن دندان با طلاطلا گرانترین ماده پرکننده دندان است و قیمت آن بیش از 10 برابر آمالگام است.

مراجعه به دندانپزشک برای پرکردن دندان با طلا بیشتر است و معمولاً باید حداقل دو بار مراجعه کنید.

اگر طلا در نزدیکی دندان پر از آمالگام یافت شود، به دلیل شوک گالوانیک باعث درد شدید در دندان می شود. فعل و انفعالات بین فلزات موجود در مواد پرشده فلزی و بزاق دهان باعث ایجاد جریان الکتریکی می شود، اگرچه این اتفاق نادر است.

بسیاری از افراد رنگ طلایی دندان های خود را دوست ندارند و پرکردگی های همرنگ دندان را ترجیح می دهند 

مزیت های پر کردن دندان با آمالگام

مهمترین مزیت آن دوام بالای آن است. به طوری که به طور کلی بیش از 10 تا 15 سال دوام می آورد که بسیار بیشتر از طول عمر کامپوزیت است.

آمالگام استحکام و چقرمگی بالایی دارد و فشارهای شدید فک را به راحتی تحمل می کند. بنابراین گزینه خوبی برای دندان های عقبی است که فشار زیادی را تحمل می کنند.

هزینه پر کردن دندان با آمالگام نسبت به سایر روش ها ارزان تر است 

معایب پرکردن دندان با آمالگام

بزرگترین عیب رنگ نقره ای است که باعث می شود دیگران متوجه پر شدن دندان شما شوند. به همین دلیل برای دندان های جلویی مناسب نیست.

برای پر کردن دندان با آمالگام باید قسمت بزرگتری از دندان تراشیده شود، یعنی قسمت کوچکی از دندان سالم نیز تراشیده شود تا فضای کافی برای قرارگیری در محل مواد پرکننده وجود داشته باشد.

گاهی پرکردگی های آمالگام می تواند رنگ مایل به خاکستری به بقیه ساختار دندان بدهد.

نصیحت:

اگرچه تمام ترمیم‌های دندانی انقباض و انبساط را تجربه می‌کنند، اما این اتفاق در آمالگام‌ها بیشتر از سایر مواد پرکننده رخ می‌دهد. هنگامی که غذاهای سرد یا گرم می خورید، انبساط و انقباض مواد پر شده در نهایت می تواند باعث ترک خوردن یا شکستن دندان شود. به همین دلیل، میزان شکستگی آمالگام بیشتر از سایر مواد پرکننده دندان است.

درصد کمی از مردم (حدود یک درصد) به جیوه موجود در مواد پرکننده آمالگام حساسیت دارند. توجه داشته باشید که جیوه موجود در پرکننده های آمالگام در حدی وجود ندارد که باعث ایجاد مشکلات سلامتی برای عموم مردم شود. زیرا مقدار آزاد شده به صورت بخار و قابل استنشاق و جذب از طریق ریه ها بسیار بسیار اندک است. قرار گرفتن در معرض مقادیر زیاد بخار جیوه با عوارض مغزی و کلیوی همراه است. اما تحقیقات زیادی در این زمینه انجام شده است و هیچ ارتباطی بین آمالگام دندانی و بروز مشکلات سلامتی ایجاد نشده است. اما مصرف آن در کودکان زیر 6 سال توصیه نمی شود